Cuba

19 november – 11 december 2011

19 november 2011:

Onze vlucht met KLM heeft een uurtje vertraging. Rond 14.30 uur zitten we dan toch in de lucht. Op naar Havana. Onderweg halen we gelukkig de vertraging in waardoor we op de verwachte tijd aankomen.
Bij aankomst op de luchthaven van Havana moeten we eerst langs de douane wat erg lang duurt. De lokaal agent waar we een deel van ons arrangement geboekt hebben staat ook hier te wachten en roept de reizigers om. Daardoor krijgen we voorrang. De koffers staan al op ons te wachten en we melden ons bij de hostess voor de transfer.
Bij het wisselkantoor op de luchthaven is het erg druk. We krijgen dan ook als tip om gewoon eerst een beetje geld te wisselen in het hotel wat tot ’s avonds laat nog kan en dan de volgende dag meer te wisselen bij een officieel wisselkantoor.
De transferbus brengt ons in ca. een half uur naar het centrum van Havana.
We verblijven in hotel Inglaterra. Dit is een mooi hotel op de rand van het centrum van Havana en oud Havana. De inrichting van de lobby etc. is erg mooi, maar de kamers zijn wel aan renovatie toe. Echter het is er schoon en de bedden zijn goed. Hotel Inglaterra is het oudste hotel van Cuba.
Onze kamer ligt aan de voorkant van het hotel. Het geluid van de straat is duidelijk hoorbaar, maar ’s avonds zijn we zo moe van de lange reis dat het voor ons geen probleem is om in slaap te vallen.

20 november 2011:

Vanwege het tijdsverschil zijn we op tijd wakker. Vanaf 6 uur klinkt de muziek op straat al weer. Vandaag start er ook een marathon om 7 uur voor het hotel.
Om 07.15 uur gaan we ontbijten. Ontbijt in dit hotel kan van 7 tot 10 uur.
Daarna pakken we onze spullen en gaan op zoek naar hotel Parkview waar we een bijeenkomst bijwonen van de lokale reisleiding.
Na de bijeenkomst maken we een wandeling door Havana Vieja (oud Havana). Dit is goed te voet te doen.
’s Middags eten we op aanrader van de reisleiding Cubaans in restaurant El Templete aan het water. Hier kun je lekker eten. Wij eten gehaktballetjes met een soort tomatenpuree en ciabattabrood.
We hebben een kaart gekregen waar een aantal restaurants op staan.
Aanbevolen door de reisleiding worden nr 22, 23, 37 50, 52 en 54. Dit zijn echte Cubaanse restaurants. Aan het eind van de middag zitten we op het terras bij nr 55 en ook hier ziet het eten er heel goed uit. Klik hier om de kaart te downloaden.
Daarna zoeken we een opstapplaats van de hop-on-hop-off bus. Deze blijkt voor ons hotel te zijn. Voor CUC 5 per persoon krijgen we een rondrit door ook de andere wijken van Havana. We zien o.a. Capitolio, Teatro, Necropolis de Colon, memorial Ernesto Che Guevara etc.
Na de tour belanden we op een terrasje waar een bandje gezellig staat te spelen.
Daarna gaan we terug naar het hotel om ons een beetje op te frissen voor het diner. We hebben in dit hotel halfpension geboekt, maar het is ook heel goed mogelijk om in een lokaal restaurantje te eten.

21 november 2011:

Om 08.30 uur kunnen we onze huurauto ophalen en we zorgen dus ook dat we voor deze tijd voor het kantoor van Rex staan. We willen niet al te veel tijd verspillen met het ophalen van de huurauto. Gelukkig zijn we als eerste aan de beurt.
We krijgen een Hyundai Elantra mee, een hogere categorie, omdat de auto die we geboekt hadden niet voorradig meer was.
Het kantoor van Rex zit naast hotel Parque Central dat tegenover hotel Inglaterra ligt.
Als we de auto op hebben gehaald rijden we eerst naar het hotel om de bagage in te laden. En daarna gaan we op weg naar Vinales. Gelukkig hebben we als tip meegekregen dat we gewoon de kustweg moeten volgen om Havana uit te komen. En dan blijkt dat je eigenlijk vanzelf op de snelweg belandt. Cuba heeft haast geen bewegwijzering, maar toch is het goed te doen. Wel is het aan te raden om een goede wegenkaart (Guia Carreterras) aan te schaffen.
Het is hier wel even anders rijden op de snelweg dan in Nederland! Er rijden maar heel weinig auto’s op de weg. Bovendien rijden er ook paard en wagens, fietsers en ook lopen er gewoon honden en mensen over de snelweg of ze verzamelen zich onder een viaduct in het midden op de weg. Je moet dus goed opletten. En ook zijn de tankstations en wegrestaurants niet, net als in Nederland, aan beide kanten van de weg. Nee de ene keer zit het aan de goede kant en de andere keer aan de overkant. Maar als je dan aan de overkant moet zijn, kun je gewoon de snelweg oversteken. Echt heel bizar!
Tegen de middag komen we aan in Pinar del Rio en gaan op zoek naar een sigarenfabriek. Deze kunnen we maar niet vinden en het schijnt weg te zijn. We hoorden ook al van de reisleiding dat alle fabrieken op dit moment gesloten zijn voor publiek. Dus rijden we maar door naar Vinales. Vlak voor Vinales ligt hotel Los Jazmines. Vanaf dit hotel heb je werkelijk een prachtig uitzicht over de Mogotes in de Vinales vallei. We drinken hier wat op dit mooie uitzichtspunt. Ook hier rijdt weer een hop-on-hop-off bus die CUC 5 p.p. kost.
We rijden door Vinales heen naar Cueva del Indio. Dit is een mooie grot. (entree CUC 5 p.p.) Je kunt hier zo’n 200 m inlopen en dan ga je nog ca. 5 minuten verder met een bootje. Het is niet echt bijzonder, maar best leuk om te doen. Deze grot ligt ongeveer 5 minuten rijden vanaf Vinales.
Nadat we deze grot hebben bezichtigd rijden we terug naar Vinales en onderweg lunchen we in een klein restaurantje langs de weg. We eten hier pizza en met een drankje erbij zijn we in totaal met z’n drieën zo’n CUC 10 kwijt incl. fooi. Echt geen geld dus.
Daarna gaan we op zoek naar de Mural de la Prehistoria. Deze ligt aan de andere kant van Vinales en is eigenlijk gewoon een grote muurschildering op een Mogote. (entree CUC 3 p.p.).
Onderweg naar deze bezienswaardigheid hebben we de casa waar we vannacht gaan slapen gelukkig al zien liggen. In Vinales zijn echt heel veel casa’s. Onze casa van Maria Luisa Diaz ligt in de hoofdstraat naast Casa de Don Tomas, wat tegenwoordig een restaurant is. Er zijn in onze casa een aantal kamers te huur. Het zijn nette kamers incl. badkamer met douche. Het is gebruikelijk om, als je in een casa verblijft, ook te blijven eten in de casa. De eigenaar/eigenaresse maakt dan een typische Cubaanse maaltijd voor je klaar. Wij besluiten om dit ook maar te doen. ’s Avonds krijgen we als hoofdgerecht een salade van een soort andijvie, tomaten en komkommer voorgeschoteld. Vervolgens bonen met rijst, kip en brood en als toetje diverse soorten fruit als ananas, sinaasappel en banaan. Het is goed te eten.
Daarna gaan we nog even Vinales in en drinken wat op een terrasje waar een Cubaans bandje begint te spelen.

22 november 2011:

Vandaag ontbijten we al om 06.30 uur. We willen vandaag weer vroeg op pad, want we hebben een behoorlijke afstand af te leggen. Om 07.00 uur vertrekken we dan ook vanuit Vinales. We moeten eerst op zoek naar een tankstation, want in Vinales is de Gas Especial (wat in de huurauto moet) op! Gelukkig is deze niet op bij het eerstvolgende tankstation. Daarna kunnen we de snelweg op en rijden via Havana, vervolgens over de A1 naar Cienfuegos. Bij Jaguey Grande slaan we van de snelweg af en rijden richting de kust. We rijden zo door het Montemar National Park, een prachtige groene omgeving, en komen dan aan bij de Varkensbaai. Helaas hebben we niet voldoende tijd om een excursie te doen naar de flamingo’s bij Salina’s. We lunchen in Playa de Giron en zijn ongeveer weer hetzelfde bedrag kwijt als gisteren en dan rijden we door naar Cienfuegos. Ook hier slapen we weer in een casa.
Cienfuegos is een grotere stad en wonder boven wonder staan we zo bij de casa, zonder al te veel te zoeken. De auto kunnen we parkeren in de garage van de casa. Ook hier zijn de kamers weer netjes ingericht met een nette badkamer.
Nadat we onze koffers op de kamer hebben gezet, gaan we nog snel even de stad in voordat het donker wordt. Cienfuegos heeft een mooie plaza met een aantal mooie gebouwen er omheen.
’s Avonds eten we weer in de casa. De casa heeft op het dak een heel mooi terras waar ze het eten serveren. Hier zitten we gezellig te eten en raken aan de praat met een stel Duitsers van onze leeftijd.

23 november 2011:

Dit is een echte pechdag! Als we willen vertrekken staat er een andere auto voor de garage geparkeerd van toeristen waardoor we niet weg kunnen. Je kunt in Cuba precies zien wie er toeristen zijn en wie niet, want de nummerborden van toeristen zijn rood en die beginnen met een T. Het nummerbord van een Cubaan is een heel andere kleur.
Een vrouw van een andere casa naast die van ons heeft gezien dat die auto er al een hele nacht staat en zij gaat op zoek in andere casa’s van wie de auto is. Gelukkig heeft ze de mensen snel gevonden en wordt de auto weg gezet. Dan maakt de eigenaresse van de casa de garagedeur open en zien we dat we een lekke band hebben. We zullen de auto eerst een stukje de garage uit moeten rijden, want zo kunnen we er niet bij. Dan moeten we eerst de band verwisselen.
De zoon van de casa gaat mee met ons naar Rex en daar kunnen we snel de band omwisselen. Er zit een hele grote spijker in en gelukkig krijgen we gewoon een nieuwe mee. Daarna zetten we de zoon weer even af bij de casa en kunnen dan eindelijk op weg.
Via de binnenwegen rijden we naar het Escambray gebergte. We hoopten om door dit gebergte te kunnen rijden naar Trinidad, maar we rijden ons helemaal vast en komen op een zandpad uit die we met deze auto niet kunnen rijden. Dus we moeten helemaal terug om via de kustweg naar Trinidad te komen. Onderweg drinken we wat aan zee en rijden vervolgens door via Trinidad naar Playa Ancon. Playa Ancon is een landtong die voor de kust ligt op ca. 15 km van Trinidad. We overnachten de komende twee nachten in het Brisas Trinidad del Mar hotel. Dit is een all-inclusive hotel. Het is erg lekker om hier in een hotel aan het strand te overnachten en niet in de stad. Op deze landtong liggen drie hotels en dit hotel schijnt het beste te zijn volgens de boeken. Het eten is alleen erg sober, maar goed genoeg voor slechts 2 dagen.
We genieten de rest van de middag lekker van het zwembad.
’s Avonds eten we in het Cubaans restaurant van het hotel, maar dat is gewoon niet lekker. We halen dus maar gauw een snack bij de bar.

24 november 2011:

’s Ochtends na het ontbijt vertrekken we op tijd om naar Trinidad te gaan. Daar lopen we wat rond door het oude centrum en ook wisselen we meteen wat geld. Daarna gaan we terug naar het hotel en gaan lekker aan het strand liggen. Erik en pa gaan wat snorkelen in zee. Ik niet, want ik dacht dat er toch weinig te zien zou zijn, maar dat valt mee. We komen de Duitsers weer tegen waar we in de casa mee hebben zitten praten en zij hebben twee kreeften gezien en een pijlstaartrog. Erik gaat ook op onderzoek. Op een gegeven moment begint hij kei hard te zwemmen en wij denken dat ie iets gezien heeft en dat is ook zo. Hij is geschrokken van een hele grote vis die recht op hem afkomt en probeerde te vluchten.
Daarna gaan we lunchen in het buffetrestaurant. Het eten is nu een stuk warmer dan gisteren.
Na de lunch gaan we nog een paar uur bij het zwembad liggen.
’s Avonds hebben we gereserveerd bij het à la carte restaurant en het eten is hier een stuk beter dan in het buffet restaurant.

25 november 2011:

’s Ochtends vertrekken we weer vroeg vanuit het hotel. Via de Valle de los Ingenios en Manaca-Iznaga rijden we naar Sancti Spiritus. Daar lopen we wat rond. Het is wel grappig hier in Cuba, want je rijdt gewoon naar het centrum en dan staat daar iemand gewoon met een bordje te zwaaien met ‘parking’ erop. Je betaalt dan een of twee peso en die persoon let dan op je auto.
Als we Sancti Spiritus hebben bekeken rijden we verder naar Camaguey. Hoe meer je naar het oosten rijdt des te minder auto’s je ziet, maar wel steeds meer paard en wagens, dus je moet goed uitkijken. We overnachten vanavond in hotel Plaza. Dit hotel ligt tegenover het station en dat is echt goed te horen. De trein maakt namelijk een enorm kabaal. Het hotel is echt heel simpel, maar ook hier geldt weer dat het schoon is en de bedden zijn goed. De douche is uitstekend hier met een goede straal.
We checken in en zetten de koffers op de kamer. Dan gaan we het centrum in. Het centrum is op loopafstand van het hotel. Als we wat rondgelopen hebben, belanden we op een terrasje en daar eten we ’s avonds ook. Uit eten is goedkoop in Cuba. Je betaalt zo’n maximaal 10 peso per persoon voor een hoofdmaaltijd en er is genoeg keuze. Als je in de casa eet, eet je voornamelijk rijst en bonen, maar op straat kun je bijv. ook pizza, spaghetti, hamburgers etc. eten. Je moet dan wel geluk hebben dat het er nog is, want je krijgt ook regelmatig te horen dat het op is.
Na het eten lopen we terug naar het hotel, drinken daar nog wat en gaan dan slapen.

26 november 2011:

Vandaag gaan we de natuur in. We stappen in de auto en rijden via Bayamo naar het Sierra Maestra gebergte. Via Las Tunas gaan we naar Bayamo waar we tegen de middag aankomen. Daar lopen we wat rond en rijden vervolgens door naar het gebergte. Dat is echt een drama. Het staat slecht aangegeven hier en we rijden dan ook verkeerd. En als je in Cuba verkeerd rijd dan rijd je zo 40 km om, omdat je niet eerder borden ziet en weet dat je verkeerd zit. Het blijkt dat we op een hele andere weg zitten dan we dachten en we moeten dan ook omkeren. Gelukkig zien we al gauw weer Bartolomé Maso op de borden te staan en dat gaan we aanhouden. Waar we dan belanden…..Er zitten enorme gaten in de weg en ze zijn op verschillende plaatsen aan de weg aan het werk. Ze hebben daar het hele asfalt weggehaald en we moeten ons in allerlei bochten wringen om te zorgen dat we geen stukken krijgen aan de auto. Hier hadden we echt een 4WD moeten hebben, maar die was helaas al uitverkocht! Uiteindelijk komen we aan in Bartolomé Maso en vervolgen onze weg naar Santo Domingo. Dit is echt een hele stijle weg naar beneden. Ik ben benieuwd of we hier over twee dagen nog naar boven komen!
We overnachten in hotel Villa Santo Domingo. Dit is een tweesterren hotel in de bergen. Het hotel bestaat uit allemaal bungalowtjes met een zitje ervoor. Er is een mooi restaurant dat aan de beek ligt. Rondom het hotel lopen kippen, varkens etc. Het eten voor ’s Avonds. Het is niet nodig om hier halfpension te boeken, wat wij wel gedaan hebben. Het is goedkoper om dit gewoon ter plaatse te betalen. Het is alleen mogelijk om in het hotel te eten. Een dorpje is hier niet. De keuze is erg beperkt: je kunt kiezen uit kip, rund, varken of vis met rijst.
Tijdens het eten komt er een lokale band spelen. Dit zie je overal in Cuba en het is erg gezellig.

27 november 2011:

’s Ochtends verzamelen we bij de receptie voor de wandeling naar de Comendancia de la Plata waar Fidel Castro zich verborgen hield. Per 4WD rijden we 5 km stijl de berg op en daar stappen we uit om aan de wandeling te beginnen. Dit is een wandeling van ca. 3 km waar je zo’n 4 uur over doet. Via een punto de control waar je geld moet betalen om vanaf daar nog meer foto’s te kunnen maken, lopen we naar het huis van Fidel. Dit is een pittige wandeling met veel stijle stukken erin, maar het uitzicht zo boven op de bergen is erg mooi. Het is jammer dat onze gids alleen Spaans spreekt, maar met handen en voeten en gebrekkig spaans komen we een heel eind.
Rond 12.30 uur zijn we terug bij het hotel. We springen onder de douche om al het zweet af te wassen en zitten dan de rest van de middag met een drankje voor het huisje te kletsen, lezen, foto’s sorteren en verslag te schrijven.
’s Avonds eten we weer in het restaurant van het hotel en ook de lokale band komt weer een uurtje spelen.

28 november 2011:

’s Ochtends vroeg vertrekken we naar onze volgende bestemming: Santiago de Cuba. Al met al vallen de bergen reuze mee en als we nu eenmaal de goede weg hebben gevonden valt de rest van de rit ook gelukkig mee.
Onderweg naar Santiago stoppen we bij de basiliek van El Cobre. Helaas zijn ze deze aan het restaureren en kun je maar een gedeelte zien. De basiliek ligt erg mooi in een klein dorpje met omheen allerlei groene bergen.
Daarna rijden we door naar Santiago en checken meteen in in het hotel San Juan. Dit is een hotel op ca. 4 km van de stad gelegen. Het is rustig gelegen in een park en heeft een zwembad. De kamers zijn net ingericht. Het ontbijt is sober en het avondeten is ronduit vies. Het is echt af te raden om hier te gaan eten ’s avonds!
Omdat het nu al weer een paar dagen geleden is dat we lekker hebben kunnen zwemmen, besluiten we om eerst nog een paar uur bij het zwembad te gaan liggen.
Tegen de avond kleden we ons om en besluiten om te voet naar de stad te gaan. Het is nog steeds ruim 20 graden en we lopen de stad in. Op straat is het erg druk en er komt een enorme stank uitlaatgassen uit alle auto’s. We zijn blij dat we in een hotel buiten de stad slapen. Ook is het druk met de lokale bevolking op straat. We zoeken naar een restaurant, maar komen eigenlijk niets tegen dat iets naar onze keus heeft. Het is allemaal Creools en laten we daar nu net even geen zin in hebben. Onderweg naar de stad zijn we langs het Melia hotel gekomen en ik heb in mijn reisgidsje gelezen dat ze daar een uitstekend Italiaans restaurant hebben. Het is wel een stuk duurder dan alle andere restaurants, maar nog steeds valt het erg mee. We besluiten dus om daar naar terug te lopen. De heerlijke Italiaanse geuren komen ons al tegemoet en we eten lekker pizza. De kosten voor twee pizza’s, spaghetti bolognese en drie drankjes zijn ca. CUC 35. Al met al nog heel goed te doen dus. Daarna wandelen we op ons gemak terug naar het hotel en nemen daar nog een drankje voordat we naar bed gaan.
Ook in Santiago rijden oude Nederlandse bussen rond. Zo komen we deze avond bussen tegen met eindbestemming Raalte of ‘Buiten Dienst’. Eerder deze week zijn we al een bus in Cienfuegos tegen gekomen naar de Beverwijkse Bazaar, echt raar om te zien hoor!

29 november 2011:

In de ochtend gaan we op zoek naar het fort net buiten Santiago. Santiago is best een rot stad om te rijden, want je kunt er moeilijk de weg vinden. Uiteindelijk vinden we het dan toch. Dit fort ligt zo’n 15 km van de stad vandaan en je hebt hier een mooi uitzicht over de kustlijn.
Nadat we dit bezichtigd hebben rijden we via het centrum terug naar het hotel. Het is erg warm in Santiago deze dagen, zo’n 30 graden en het is echt zweten.
’s Middags liggen we weer lekker bij het zwembad. Alle steden lijken toch wel een beetje op elkaar hier in Cuba en we hebben eigenlijk geen zin om nog een dag in zo’n vieze stinkstad rond te dwalen.
Bij het zwembad zitten ook Cubanen en die hebben grote lol als ze wat drankjes op hebben. Ze beginnen te dansen op de muziek en wij kijken toe.
’s Avonds eten we in het restaurant van het hotel, maar dit is echt geen aanrader. Het is super slecht eten en we laten dan ook veel staan.

30 november 2011:

Vroeg in de ochtend vertrekken we weer en rijden via Guantanamo Bay naar Baracoa. Omdat het allemaal zo slecht staat aangegeven rijden we eerst een uur verkeerd, maar vinden dan eindelijk de juiste weg. Van de marinebasis zien we niets. Er zijn twee uitzichtspunten, maar die zijn vaak gesloten of ze zijn pas toegankelijk voor groepen vanaf 7 personen. Bovendien is het een beetje mistig, dus wij rijden maar door naar Baracoa. Er volgt een mooie rit door de bergen en prachtige groene natuur, voordat we Baracoa bereiken. In Baracoa is Columbus ooit als eerste aan land gegaan. Het is een plattelandsdorp zonder al te veel uitlaatgassen, met vooral veel paard en wagens. Er is een prachtig groene omgeving en er zijn twee Nationale Parken in de buurt: El Yunque (met de Cubaanse Tafelberg) en Humboldt.
We verblijven de komende twee nachten in hotel Castillo. Dit hotel ligt in een oud fort en je kunt het dan ook al zien liggen als je door Baracoa rijdt. Via een stijle weg rijden we naar boven. Het is een mooi hotel met een zwembad met uitzicht op El Yunque. De kamers zijn mooi ingericht en ook de keuken van dit hotel is goed.
We genieten nog even van een drankje bij het zwembad en gaan dan ’s avonds eten.

01 december 2011:

Vandaag gaan we op excursie naar het Nationaal Park Humboldt waar we een wandeling zouden gaan maken. Gelukkig zijn we altijd eerder te vroeg dan te laat en rijden om 08.40 uur al weg naar de entree. Hier moeten we ons om 09.00 uur melden en het is nog 40 km rijden. In mijn reisgidsje stond dat Baracoa bereiken op zich al een hele belevenis is en nu snap ik waarom. Via de kustweg rijden we naar Moa en halverwege moet dan ergens dat Nationale Park aangegeven staan. Nou wat een weg is dit!!!! Het is een grote zandpad met af en toe een stukje asfalt. Er zitten vaak enorme kuilen in de weg. Je moet goed uitkijken en soms een stukje achteruit rijden om te kijken hoe je de weg gaat nemen. Ga je helemaal links of helemaal rechts er langs kun je beide kuilen ontwijken of zul je toch door een moeten. Soms raken we de onderkant van de auto en over deze 40 km doen we ruim 5 kwartier. Dan komen we aan bij een hutje langs de weg waar een bordje Humboldt staat. Hier moeten we dus zijn. We mogen kiezen wat voor een excursieprogramma we willen gaan doen: 5 uur wandelen, 3 uur wandelen of 2 uur met een boottocht door de mangroven. We kiezen voor het laatste. Met een roeibootje gaan we de baai in. De baai en de achterliggende bergen beschermen deze kant van het eiland tijdens orkanen. We roeien een stuk de mangroven in. Het begint steeds harder te waaien en ja hoor, dan begint het te regenen. Gelukkig hebben we onze regenjas wel bij ons. We beschermen onze rugzakken door de hoezen er over te doen. De man die ons roeit wil nog verder gaan, maar wij zeggen dat hij terug mag gaan. Het zeewater wordt steeds wilder en wij willen graag terug naar de kant voordat wij nog verder nat worden. Erik gaat helpen met roeien en dan staan we even later drijfnat weer op de kant. Het ziet er niet naar uit dat het voorlopig droog gaat worden dus we besluiten om de helse rit terug te maken naar Baracoa.
De verdere middag komt de regen met bakken uit de lucht vallen, het wordt niet meer droog vandaag en we blijven dus maar in het hotel.
’s Avonds spreken we nog andere Nederlanders die in het hotel zitten en die zeggen dat de hele kustweg van Baracoa naar Moa zo slecht is. Zij hebben er maar liefst 7 uur over gedaan om vanaf Holguin naar Baracoa te komen. Wij besluiten dus om morgen maar een andere route te nemen.

02 december 2011:

Via de hoofdweg rijden we weer terug door de bergen naar Guantanamo en besluiten daar om een weg naar boven richting Cayo Saetia te nemen. Helaas is deze weg ook erg slecht met allerlei gaten in de weg. De weg is wel iets beter dan richting Moa, maar toch doen we er 7 uur over om bij de ingang van Cayo Saetia te komen. Vanwege de hevige regenval gisteren is het hotel op Cayo Saetia onbereikbaar. Ook vandaag hebben we onderweg nog buien gehad. We kunnen wel met een 4WD naar het hotel worden gebracht, maar weten ook niet hoe laat we dan morgenochtend weer terug kunnen. Bovendien is het nu te laat en te nat om nog iets van het eiland te kunnen zien en zullen we daar morgen ook geen tijd voor hebben. We besluiten om dit hotel maar te laten voor wat het is en door te rijden naar Holguin. Dat scheelt dan morgen in ieder geval weer tijd.
Drie uur later komen we tegen de avond aan in Holguin. Net op tijd, want we hebben bijna geen benzine meer en ook wordt het al snel donker. We rijden naar hotel Pernik dat vooraan in Holguin ligt voor onze route. Hier hebben ze gelukkig nog 2 kamers beschikbaar. Snel checken we in en gaan dan naar de bar om te eten en te drinken. We zijn vandaag helemaal niets tegen gekomen onderweg en hadden gelukkig nog wel wat te drinken bij ons.
Na het eten nemen we nog een drankje en vallen dan uitgeput al om 20.00 uur in slaap.

03 december 2011:

Vandaag gaan we van Holguin naar Santa Lucia, gelukkig hoeven we vandaag een stuk minder ver te rijden. Het schiet op naar Las Tunas en dan hebben we pech: onze tweede lekke band. Dus weer de band verwisselen. Er zit een scheur in en we denken dat deze niet meer gerepareerd kan worden. Het kantoor van Rex Autoverhuur zit in Holguin of Camaguey. We moeten dus of terug of verder door dan gepland. We besluiten het erop te wagen en naar Santa Lucia te rijden en dan de 24 uurs service te bellen of ze een band kunnen komen brengen. De weg vanaf de hoofdweg richting de kust is ook weer erg slecht en ik ben bang dat we weer een lekke band zullen rijden. Je rijdt hier echt in ‘the middle of nowhere’ en het zou niet fijn zijn als we hier weer stil komen te staan. Gelukkig komen we zonder problemen rond de middag aan bij het Brisas hotel in Playa Santa Lucia. Hier bellen we Rex en zij nemen vervolgens contact met ons op om te zeggen dat ze de volgende dag om 09.00 uur in het hotel zullen zijn met een nieuwe band. Ik ben benieuwd!
De komende twee dagen zitten we weer lekker in een all-inclusive resort aan het strand en kunnen zo weer een beetje bijkomen van onze vermoeiende rondreis. Het weer werkt helaas niet echt mee en vandaag kunnen we dan ook maar beter gaan zitten schuilen in de bar. Het Brisas hotel is een viersterren hotel dat mooi gelegen is. De kamers zijn netjes, er zijn 2 restaurants en een buffetrestaurant, een groot zwembad en een 24-uurs bar. Dit hotel vind ik beter dan het Brisas hotel Trinidad del Mar, alleen het strand is hier niet zo mooi. Het is een stuk smaller hier.
Bij het hotel verhuren ze ook fietsen (ook inclusief) en zo kun je een eind gaan fietsen richting La Boca waar je honderden flamingo’s kunt zien.

04 december 2011:

Om 09.00 uur is Rex inderdaad in het hotel en kunnen we de reserveband verwisselen. Vervolgens relaxen we de hele dag lekker aan het zwembad. Af en toe moeten we even schuilen voor de regen, maar we kunnen toch nog een aantal uur genieten van de zon.
Heerlijk zo’n dagje rust!

05 december 2011:

Vandaag hebben we weer een lange reis voor de boeg. We moeten vandaag zo’n 380 km rijden tot aan Santa Clara. We vertrekken dus weer vroeg en rijden dan gelukkig over goede wegen naar Santa Clara. Je kunt wel merken dat hoe verder je richting Havana komt des te beter de wegen worden. In het oosten van Cuba zijn ze ronduit slecht en is het eigenlijk niet aan te raden om veel kilometers op een dag te rijden.
Onderweg maken we een tussenstop in Remedios. Dit schijnt een echt Cubaans stadje te zijn waar de tijd stil heeft gestaan volgens mijn reisgidsje. Dit valt heel erg mee. Er rijden gewoon auto’s en ook wel paard en wagens. Er zijn niet zo veel toeristen, maar er is ook niet zo veel te doen. We eten hier wat en rijden dan door naar Santa Clara.
Daar komen we rond 14.30 uur aan bij de sigarenfabriek. We hebben nog helemaal niet zo’n fabriek bezocht en willen dat toch echt een keer doen op Cuba. Tot nu toe zijn ze allemaal gesloten geweest. Deze fabriek is tot 15.00 uur open, maar we moeten entreetickets kopen bij een kantoor van Havanatur of Cubatur in het centrum. Maar dat gaan we niet meer halen vandaag, dus dat doen we morgen. We zouden eigenlijk in een casa overnachten, maar we vinden het erg riskant om de auto zo maar op straat te laten staan. Overdag is dat niet zo’n probleem, maar ’s nachts willen we het eigenlijk niet riskeren. We hebben al van meerdere mensen gehoord dat de banden zijn lek gestoken. We rijden nu dus naar een hotel op ca. 5 km van de stad: hotel La Granjita.
Dit is een driesterren hotel dat bestaat uit allemaal bungalows. Het is een ruim opgezet complex met een zwembad. De kamers zijn ook hier weer goed.
’s Avonds eten we in het restaurant van het hotel.

06 december 2011:

De laatste dag van onze rondreis is aangebroken. ’s Ochtends vertrekken we eerst op tijd naar het centrum van Santa Clara om een kantoor te zoeken waar we kaartjes voor de sigarenfabriek kunnen kopen. Als we die gekocht hebben, lopen we naar de sigarenfabriek. Hier krijgen we een rondleiding. Helaas is het niet toegestaan om foto’s te maken of te filmen, maar we hebben nu in ieder geval wel een fabriek gezien.
Daarna gaan we nog even naar het monument en museum van Che Guevara. Hier staat Santa Clara namelijk om bekend.
Rond 10.15 uur hebben we alles gezien en vertrekken we naar Varadero waar we zo’n drieënhalf uur later aankomen. Daar leveren we de auto in bij het hotel
We hebben nu ruim 3300 kilometer gereden en hebben een paar dagen rust verdient in het heerlijke Iberostar Varadero hotel.
Dit Iberostar hotel is een vijfsterren hotel met veel faciliteiten. Er zijn 3 à la carte restaurants, een buffetrestaurants, verschillende bars waaronder een poolbar en strandbar. Op het strand bieden ze diverse watersportmogelijkheden zoals zeilen, surfen, kayakken, snorkelen etc.
De kamers zijn nog niet klaar. We gaan dus eerst even lunchen en doen een rondje door het hotel.
Rond 16.00 uur zijn de kamers klaar. We kleden ons om en genieten nog even een uurtje van het zwembad. Als we daarna terug op de kamer komen staat er een heerlijke fruitsalade en een fles Cubaanse rum op ons te wachten. Ik neem een uitgebreid bad. In dit hotel hebben we eindelijk een goede douche en warm water. ’s Avonds eten we in het buffetrestaurant.

07 december 2011 – 09 december 2011:

Deze dagen genieten we nog even van zon, zee en strand. Helaas is het ook een dag heel slecht weer en kunnen we niet veel meer doen dan in de bar zitten. Als het droog is, maken we nog even een strandwandeling langs de wilde zee.
De een na laatste dag hebben we gelukkig wel veel zon om nog een beetje bij te kleuren.

10 december 2011:

Vandaag moeten we om 12.00 uur uitgecheckt zijn. We leveren de sleutels vast in ’s ochtends en wachten dan op de transfer naar de luchthaven van Havana. We worden om 14.30 uur opgehaald in het hotel. Het is dan nog ca. 140 km rijden naar Havana. We komen rond …uur aan op de luchthaven.
We vliegen terug met KL 724 om 20.10 uur.

11 december 2011:

Na een vlucht van ruim 8 uur landen we op Schiphol rond 11.30 uur. Helaas zit onze fantastische tijd in Cuba er weer op en begint het normale leven weer.
Tips:
– Geld wisselen doe je het best bij Cadeca. Dit zijn officiële wisselkantoren en het is hier minder druk dan bij de banken. In Havana vind je deze kantoren in de bekende straat Obispo, hotel Sevilla en hotel Inglaterra.
– Een auto kun je het beste bij Rex huren op Cuba. Hier kun je een complete verzekering afsluiten en als je schade hebt, wordt dit prima opgelost (voor een B of C categorie auto betaal je CUC 20 per dag).
– Pinnen bij een ATM is alleen mogelijk met Visa, niet met Mastercard! En let op dat de Visa niet van een Amerikaanse bank is, want dan wordt het niet geaccepteerd. Vooral veel Belgische reizigers hebben dit probleem! In sommige hotels en soms bij tankstations die een creditcard accepteren, kun je wel terecht met Mastercard.
– Als je het huurcontract kwijt raakt van de auto, moet je hiervoor CUC 50 betalen.
– Politie zal nooit in de auto stappen en je hoeft ook niet direct aan de politie te betalen igv een boete. Ze zullen dan een aantekening maken op je huurcontract van de auto en je betaalt dan bij inlevering van de auto de boete. Een boete kost hier CUC 30 per keer. Als je meerdere boetes hebt, kun je beter zeggen dat je je contract kwijt bent, dan betaal je slechts CUC 50.
– Onderweg staan veel mannetjes verkleed als politieagent met een opschrijfboekje. Ze hebben als doel je te laten stoppen en te laten betalen of ze willen een lift. Rijd gewoon door! Echte politie herken je op een gegeven moment wel en anders komen ze wel achter je aan.
– Check bij het ophalen van de auto ook altijd waar de krik ligt en of er een goede reserveband is, want deze heb je echt nodig! Als je hem kapot rijdt, vervang deze dan ook meteen!
– Neem geen Cubanen mee in de auto. Sommige zijn professionele lifters en ze proberen dan ook je zakken te rollen als ze eenmaal in de auto zitten.
– Onderweg kun je het beste stoppen bij een Parador. Dit zijn goede wegrestaurants die ook schone toiletten hebben.
– Als je in casa’s overnacht voel je je min of meer verplicht om ook bij de casa te eten, omdat de mensen hier ook weer extra aan verdienen. Maar als je iedere nacht in een casa overnacht en daar ook eet, eet je zowat iedere dag hetzelfde. Het is dus aan te raden om verblijf in een casa af te wisselen met verblijf in een hotel.
– Je hebt een goede wegenkaart nodig om zelf auto te rijden in Cuba. Een aanrader is de Guia de Carreterras, die je via Variety Travel kunt bestellen. Volg dan vooral de groene (snelweg), gele (hoofdweg) en rode (normale weg) wegen en vermijd de grijze, deze zijn te slecht!
– Het is een aanrader om aan het eind van de rondreis af te sluiten in een luxe all-in resort. Hier heeft u de keuze uit verschillende maaltijden en dat is erg aan te bevelen na een rondreis met veelal bonen met rijst!